Giresun'un Yağlıdere İlçe Jandarma Komutanlığı'nda görevli 30 yaşındaki Asubay Üstçavuş Hakan Diş’in “ailesel” nedenlerden dolayı 11.12.2014 günü saat 06.00’da intihar ettiği haberini Doğan Haber Ajansı (DHA)ndan okuduk.

Suç, ailesel nedenlerdeymiş.

İntihar soruşturmalarının bilindik duyurusu, kararı “ailesel nedenler ve borç”.

Borç nasıl başlıyor, asubay aile olduktan sonra.

O halde asubaylar, tercihleri dışında geldikleri dünyada yaşayabilmek için ne yapmalı?

Bir aile, bir yuva kurmamalı mı?

Artık yeter!

İntihar eden asubayların eşlerine ve ailelerine çok ağır sorumluluklar ve ithamlar yüklenmekte.

Mağdur ailelerin bir dernek altında toplanarak seslerini duyurma vakti geldi de geçiyor bile.

Bunu TEMAD yapsaydı, şimdiye kadar yapardı.

İş ailelerin bir adreste toplanmasından ve yaşadıkları durumu kamuoyuna açıklamasından geçiyor.

PKK ile pazarlık edenler, rant peşinde koşanlar bu sesi duyar mı? Elbet duymaz.

Ancak birlikte bir yol bulmaya çalışırlar, diye düşünmekteyim.

İntiharlarda ailesel nedenler, bir genel görüş haline gelmiş görünüyor.

Yazıktır, günahtır, intihar eden asubayların ailelerine yapılanlar büyük bir haksızlıktır.

Bu haksızlığın önüne geçecekler ise mağdur ailelerin birlikte hareket etmesidir.

Bu kadar intihar vakası var ve her nedense biri mobbingdendir, diye karar duymadık, işitmedik.

Yoksa assubaya, mobbingi ailesi mi yapıyor?

Geçen yıl Kasım ayı seri şekilde intiharlarla geçmişti.

Şimdi yine başladı.

Asubay zaten uzun yaşamıyor. Her gün bir genç emeklimizin vefat haberini alıyoruz.

İntihar vakasından sonra, ailelerin ifadesi alınması esnasında aile içindeki durumlardan bir sonuç çıkartılmaya çalışılıyor ve eğer gelin kaynana anlaşmazlığı varsa, anne baba oğluna başka bir kişiyi düşünürken, asubay sevdiği ile evlenmişse şayet, intihar eden asubayın geride kalanlarından en fazla töhmet altında kalanı, savunmasız kalanı, mağdur kişisi eşi oluyor ne yazık ki. Ve sistem buradan içeri girerek kendine destek bulmakta, mobbingi, geçim endeksini, çalışma koşullarının güçlüğünü görmeden geçebilmektedir. 

Her aile için elbette geçerli olmamakla birlikte,  oğlunun eş seçimine soğuk bakmış ailelere naçizane tavsiyem, her ailede olabilecek günlük geçici anlaşmazlıkları sorun olarak algılamamaları, oğullarının gönülden seçimlerine saygı duymalarıdır.

Mesaisi, ek görevleri, tatbikatları, denetlemeleri, yoğun iş sorumlulukları hiç eksik olmayan asubayların eşleri ile birlikte büyük zorluklara göğüs gerdikleri unutulmamalıdır.

Asubay işinden geç gelirken, hafta sonu çalışırken, görevlerdeyken onu tek başına, kimi zaman yemek dahi yemeden evinde bekleyen eşine, ailesine sistemce daha fazla yüklenilmemelidir.

11.12.2014

Orhan Kaya

Köşe yazısı bağlantısı

Yorumlar