Yer gök hiç bir şey yokken dünya uçsuz  bucaksız sulardan ibaretti. Tanrı Ülgen bu uçsuz bucaksız dünyada durmadan  uçuyordu.

Göklerden gelen bir ses Tanrı Ülgen’e denizden çıkan taşı tutmasını söyledi.  Göğün emri ile oturacak yer bulan Tanrı Ülgen artık yaratma zamanı geldi diye  düşünerek şöyle dedi.

Bir dünya istiyorum, bir soyla yaratayım Bu dünya nasıl olsun, ne boyla  yaratayım Bunun çaresi nedir, ne yolla yaratayım Su içinde yaşayan Ak Ana, su  yüzünde göründü ve Tanrı Ülgen’eşöyle dedi :

Yaratmak istiyorsan Ülgen, Yaratıcı olarak şu kutsal sözü öğren De ki hep,”  yaptım oldu ” başka bir şey söyleme. Hele yaratır iken,”yaptım olmadı” deme. Ak  Ana bunları söyledi ve kayboldu.

Tanrı Ülgen’in kulağından bu buyruk hiç gitmedi. İnsana da bu öğüdü iletmekten  bıkmadı :

” Dinleyin ey insanlar, varı yok demeyin. Varlığa yok deyip de, yok olup da  gitmeyiniz.”

Tanrı Ülgen yere bakarak : ” Yaratılsın yer!” Göğe bakarak “Yaratılsın Gök!” Bu  buyruklar verilince yer ve gök yaratılmış.

Tanrı Ülgen çok büyük üç balık yaratmış ve dünya bu balıkların üzerine konmuş.  Böylece dünya gezer olmamış bir yerde sabit olmuş. Tanrı Ülgen balıkların  kımıldadıklarında dünyaya su kaplamasın diye Mandışire’ye balıkları denetleme  görevi vermiş. Tanrı Ülgen, dünyayı yarattıktan sonra tepesi aya güneşe değen  etekleri dünyaya değmeyen büyük Altın Dağın başına geçip oturmuş.

Dünya altı günde yaratılmıştı, yedinci günde ise Tanrı Ülgen uyumuş kalmıştı.  Uyandığında neler yarattım diye baktı: Ayla güneşten başka fazladan dokuz dünya  birer cehennem ile bir de yer yaratmıştı.

Günlerden bir gün Tanrı Ülgen denizde yüzen bir toprak parçacığı üzerinde bir  parça kil gördü” insanoğlu bu olsun, insana olsun baba.” dedi ve toprak  üstündeki kil birden insan oldu. Tanrı Ülgen bu ilk insana “Erlik” adını verdi  ve onu kardeşi kabul etti. Ancak Erlik’in yüreği kıskançlık ve hırsla doluydu.  Tanrı Ülgen gibi güçlü ve yaratıcı olmadığı için öfkelendi. Tanrı Ülgen,  kemikleri kamıştan, etleri topraktan yedi insan yarattı.

Erlik’in yarattığı dünyaya zarar vereceğini düşünerek insanı korumak üzere  Mandışire adlı bir kahraman yarattıktan sonra yedi insanın kulaklarından  üfleyerek can, burunlarından üfleyerek başlarına akıl verdi. Tanrı Ülgen  insanları idare etmek üzere May-Tere’yi yarattı ve onu insanoğlunun başına han  yaptı.

Yakut’lardan (Saka) derlenen yaradılış efsaneleri de Altay yardılış destanının  yakın varyantı niteliğindedir.

http://www.bilgicik.com