Aslında hiç iyi etmiyorsun.

Eğer evliysen, eşin bu kara haberi duyduğunda ne oluyor biliyor musun?

Bu bana nasıl yapılır, yalnız bırakılmayı bana nasıl reva gördün, dediğini duyar mısın?

Ya çocukların varsa?

O çocuklar nasıl büyüyecek bilir misin?

Senin intihar ettiğin bir çırpıda söylenecek bir hadise değil ki, çocuklara...

Yaşama veda etmene her neyse sebep, çözmeden çekip gitmek,

Ardında töhmet altında insanlar bırakmak olur mu?

İşin de problem olabilir, eşinle de olabilir, çocuğunla da...

Borcun da olabilir,

Borç kapatılır, işten ayrılınabilir, gerekirse eşten de, ya çocuktan, onlar nasıl bırakılır hayatın engebelerinde, hiç kapatılamayacak bir eksikle...

Gerekirse dağ başında tek başına da yaşayabilirsin...

Ama geride bıraktıkların nasıl yaşayacak sensiz?

Evde sofra kurulacak, sen yoksun, geçmişte yaptıklarınızı kalanlar yapmaya kalktığında sen yoksun,

Eşin kimin omuzuna baş koyup ferahlayacak, göğüsleyecek yaşamın getirdiklerini, hiç düşündün mü?

Kapanma içine, dök, sana, sence eziyet edenlere yaptıkları yanlışları, bağır-çağır, dağıt ortalığı, belki de sessizliğindendir üstüne gelişleri,

Haklarında yasal yollara başvur ama intihara asla başvurma...

Beden cansız olduğunda, sana birileri denk gelecek,

Sonra bir feryat kopacak mahalde,

İnanamayacaklar yaptığına,

Kimisi de; belliydi, son zamanlarda şundan, bundan sıkıntı yaşıyordu, diyecekler,

Haber verilen savcı yanına gelecek, saatler süren bir inceleme sonrası en yakın morga kaldırılacaksın,

Yıkanıp, kefenlendikten sonra ilaçlanıp, soğuk bir kabinin raylı çekmecesine konacaksın, bir-iki gün orda bekleyeceksin defnedilmeyi,

Eşin seni morgda görmek için yanına gelecek, çocukların olan-bitenden habersiz elbet,

Ve ilaçlı olduğun için oradaki görevliye ısrar da edilse, belki de, yüzüne son bir kez elini dahi süremeyecek,

Sonra, etraftaki kimileri, intiharın hakkında “şundan sebep oldu” diyecekler,

Ama o gün orda dediklerini adalete sıra gelince belki de söylemeyecekler,

Eğer anlatmışsan her ailede olası kimi sıkıntılarını birilerine ve de varsa bir miktar borcun,

İşte tam da olayın kime yıkılacağı bellidir artık,

Ölen öldü, kalan olası müsebbibi kurtarma günüdür artık...

Suç kalır muhtemelen en masum olana...

Çünkü adalet maddi delillerle, beyanlarla işler...

Beyan edilmezse adalet de kalır çaresiz,

İşinden ayrıl, eşinden ayrıl, bunlar dünyanın sonu değil,

Yeter ki kendi sonunu hazırlama...

Düşün seninle, senden olanları...

Her halde onları yalnız bırakma, emin ol ki onlar seninle her halde var olacaklardır...

Orhan Kaya

Köşe yazısı bağlantısı

Yorumlar